-
1 choroba
( schorzenie) disease; ( stan) illness* * *f.Gen.pl. - rób1. med., pat. disease, illness, sickness; disorder, condition; ciężka choroba serious illness; choroba wrodzona/dziedziczna/nabyta congenital/hereditary/acquired disease; choroba ostra l. o przebiegu ostrym acute disease; choroba przewlekła/chroniczna lingering/chronic illness; nieuleczalna/śmiertelna choroba incurable/fatal disease; choroba zakaźna communicable l. transmittable l. infectious l. contagious disease; choroba psychiczna l. umysłowa mental illness; choroba nowotworowa neoplastic disease; tumor; choroba pasożytnicza/bakteryjna/wirusowa parasitic/bacterial/viral disease; choroba gardła disease of the throat; choroba serca heart disease; choroba oczu eye disease; choroba przewodu pokarmowego intestinal disorder; choroba drobiu/bydła wet. poultry/cattle disease; choroby cywilizacyjne/zawodowe civilization/occupational diseases; choroba odzwierzęca zoonosis; choroba weneryczna venereal disease; atak choroby an attack of a disease; historia l. karta choroby case history l. record; nawrót choroby relapse of a disease; objawy l. symptomy choroby symptoms of a disease; przebieg choroby the course of a disease; lekarz chorób wewnętrznych internist; lekarz chorób dziecięcych pediatrician; lekarz chorób kobiecych gynecologist; cierpieć na jakąś chorobę suffer from a disease; zapaść na jakąś chorobę contract a disease; leczyć chorobę treat a disease; wyleczyć kogoś z choroby cure sb of a disease; zapobiegać chorobom prevent disease; być trawionym przez chorobę be eaten away l. consumed by a disease; być ściętym l. zwalonym z nóg przez chorobę be cut down by a disease; być trawionym przez chorobę be eaten away l. consumed by a disease; umrzeć na jakąś chorobę die of a disease.2. pat. ( w nazwach konkretnych schorzeń) choroba Addisona Addison's disease; choroba Alzheimera Alzheimer's disease; choroba Basedowa Graves' disease; choroba Heinego-Medina poliomyelitis, infantile paralysis; choroba Parkinsona Parkinson's disease; choroba górska altitude sickness; choroba kesonowa l. dekompresyjna caisson disease l. decompression sickness; choroba nurków the bends; choroba morska/lokomocyjna sea/motion sickness; choroba nadciśnieniowa chronic hypertension; choroba popromienna radiation sickness; choroba przestrzeni agoraphobia; choroba reumatyczna rheumatic disease; choroba wieńcowa coronary disease; choroba sieroca orphan's syndrome.3. int., pot. hell, damn; choroba jasna, co robisz! what the hell are you doing!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > choroba
См. также в других словарях:
choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… … Słownik języka polskiego
glistnica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} choroba przewodu pokarmowego będąca wynikiem zakażenia glistą organizmu ludzkiego lub zwierzęcego; objawami są np.: wzmożona pobudliwość nerwowa, zaburzenia snu, bóle brzucha : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tyfus — m IV, D. u, Ms. tyfussie; lm M. y «ostra choroba zakaźna występująca w kilku postaciach, przebiegająca z wysoką temperaturą i stanem zamroczenia świadomości» Epidemia tyfusu. Szczepienia ochronne przeciw tyfusowi. Chorować na tyfus. ∆ Tyfus… … Słownik języka polskiego
alkoholizm — m IV, D. u, Ms. alkoholizmzmie, blm «nałóg picia alkoholu, choroba powstająca wskutek nadużywania alkoholu powodująca m.in. uszkodzenia przewodu pokarmowego, wątroby, nerek, serca oraz zaburzenia psychiczne» Alkoholizm ostry, przewlekły. Plaga… … Słownik języka polskiego
biegunka — ż III, CMs. biegunkance; lm D. biegunkanek med. «częste oddawanie płynnego lub półpłynnego stolca, będące objawem wielu chorób przewodu pokarmowego, głównie zatruć i zakażeń pokarmowych; rozwolnienie» Chorować na biegunkę. Dostać biegunki. ∆… … Słownik języka polskiego
glistnica — ż II, DCMs. glistnicacy, blm «choroba pasożytnicza przewodu pokarmowego ludzi i zwierząt wywołana przez różne gatunki glist, pospolita na całym świecie; askarydoza» … Słownik języka polskiego
księgosusz — m II, D. u, blm wet. «zakaźna wirusowa choroba przeżuwaczy (głównie bydła), charakteryzująca się ostrym zapaleniem błon śluzowych przewodu pokarmowego; przybiera formę groźnych epidemii» … Słownik języka polskiego
nosówka — ż III, CMs. nosówkawce 1. lm D. nosówkawek jęz. «samogłoska nosowa» Wymowa nosówek. 2. blm wet. «zaraźliwa choroba wirusowa, głównie psów, także wilków, lisów, norek, często śmiertelna, objawiająca się m.in. nieżytem dróg oddechowych, przewodu… … Słownik języka polskiego
paratyfus — m IV, D. u, Ms. paratyfussie; lm M. y med. «ostra choroba zakaźna wywołana przez bakterie z grupy Salmonella, charakteryzująca się zaburzeniami przewodu pokarmowego podobnymi jak w durze brzusznym, lecz o przebiegu krótszym i łagodniejszym; dur… … Słownik języka polskiego
truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować … Słownik języka polskiego
wrzodowy — przym. od wrzód ∆ med. Choroba wrzodowa (przewodu pokarmowego) «przewlekłe schorzenie polegające na powstawaniu owrzodzeń w błonie śluzowej żołądka i dwunastnicy» … Słownik języka polskiego
